kwokać

kwokać
kwokać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk 3. os VIIIa a. IIa, kwokaća || kwocze, kwokaćała, || ndk VIIa, kwokaćczy, kwokaćczyła {{/stl_8}}– kwoknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, kwokaćnie, kwokaćnęła {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o kwoce: specyficznie gdakać w okresie wysiadywania jaj i wodzenia piskląt' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o samicy głuszca, cietrzewia: wydawać specyficzne dźwięki w okresie tokowania' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • kwokać — ndk I, kwokaćka, kwokaćają a. IX, kwocze, kwokaćoczą kwoczyć ndk VIb, kwokaćczy, kwokaćczą kwoknąć dk Va, kwokaćnie, kwokaćnęła «o kurze wodzącej kurczęta i nawołującej je, o samicy głuszca, cietrzewia: wydawać głos, kwoktać» …   Słownik języka polskiego

  • kwoczyć — → kwokać …   Słownik języka polskiego

  • kwoknąć — → kwokać …   Słownik języka polskiego

  • квокать — квоктать, квокчу, также квохтать, клохтать (см.), укр. квокати, квоктати – то же, квочити, сербохорв. кво̏цати, кво̏че̑м квохтать , словен. kvȏkati, чеш. kvokati, слвц. kvоkаt᾽, польск. kwokac. Звукоподражательное; см. Бернекер 1, 521; Брюкнер… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • kwokanie — n I rzecz. od kwokać …   Słownik języka polskiego

  • kwoktać — ndk I, kwoktaćkta, kwoktaćają a. IX, kwoktaćkcze, kwoktaćkczą → kwokać …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”